Του Παναγιώτη Φλωρίδη
Αύριο Παρασκευή 12 Μαΐου στο Κιλκίς, θα βρίσκεται ο Νικήτας Κακλαμάνης. Ενας από τους μακροβιότερους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Με παρουσία μάλιστα και σε κόμμα “αντάρτικο”, απέναντι στη μητέρα Παράταξη της Ν. Δημοκρατίας. Ο Νικ. Κακλαμάνης ως γνωστόν, ήταν από τους πρώτους που ακολούθησαν τον Αντ. Σαμαρά στην “Πολιτική Ανοιξη” το 1993. Ο Κακλαμάνης είχε άποψη και την κατέθετε ακόμη και μέσα στο ιδεολογικό συνονθύλευμα της “Ανοιξης”. Είχε πριν και έχει και σήμερα, άποψη και την καταθέτει στην ακόμη, πρωτόγονη ιδεολογικά και οργανωτικά βασική έκφραση της Συντηρητικής πλευράς στην Ελλάδα, τη Ν. Δημοκρατία. Αυτή η “εμμονή” του Ν. Κακλαμάνη να έχει άποψη, ίσως είναι το στοιχείο που τον διασώζει πολιτικά και εκλογικά.
Ο κ. Κακλαμάνης αύριο θα βρεθεί σε μια πολιτική συγκέντρωση με υψηλό επίπεδο αισιοδοξίας. Παράλληλα όμως θα έχει να αντιμετωπίσει και ένα κοινό ενθουσιώδες μόνο και μόνο επειδή η Ν. Δημοκρατία είναι η σίγουρη επόμενη κυβέρνηση. Και αυτό φυσικά ο Κακλαμάνης και οι λίγοι σαν κι αυτόν, δεν το αντιμετωπίζουν μόνο στο Κιλκίς. Παντού στην Ελλάδα, η Ν.Δ αισιοδοξεί και κυρίως, αδημονεί να καταλάβει την εξουσία, έτσι απλά επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει από τα άνευ προηγουμένου “επιτεύγματά” του. Καταρρέει δηλαδή όχι από την ιδεολογική-πολιτική πίεση της Ν. Δημοκρατίας. Ξεγυμνώνεται στα μάτια του κόσμου από τις κοστοβόρες για τους πολίτες αθλιότητές του, και όχι από κάποιες καινοτόμες, πρωτοπόρες, ρεαλιστικές προτάσεις της Ν. Δημοκρατίας.
Μια Συντηρητική Παράταξη επανέρχεται στα ηνία της χώρας χωρίς κόπο, χωρίς αυτοκριτικές, χωρίς Πρόγραμμα, χωρίς επεξεργασμένες προτάσεις. Εν έτει 2017 το ρεσάλτο θα γίνει και οι άνθρωποι του κόμματος θα απαιτήσουν μια θέση στον κρατικό ήλιο. Εν έτει 2017 το Δημόσιο είναι η Ιθάκη. Τους βοηθά σ’ αυτό η απροκάλυπτη τακτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για διαρκές ρεσάλτο στον κρατικό μηχανισμό. Οι 30.000 διορισμοί που είναι σε αναμονή, είναι το χειρότερο παράδειγμα για τους ανυπόμονους γαλάζιους. Είναι το πλέον άθλιο άλλοθι που τους προσφέρεται.
Το Πρόγραμμα και οι επεξεργασμένες προτάσεις υποκαθίστανται από τη λεία του Κράτους. Οι “ελίτ” που συνωθούνται πια στα γαλάζια ψηφοδέλτια, έχουν άλλες στοχεύσεις. Στριμώχνονται για μια θέση στο γαλάζιο ψηφοδέλτιο, όχι γιατί ελπίζουν να εκλεγούν βουλευτές. Είναι οι “άλλες θέσεις” που τους ελκύουν. Πολλοί πχ έχουν ως “ζωτικό” στόχο τη θέση του Λαζ. Λαζαρίδη στην αντιπροεδρεία της ΔΕΘ, τη θέση της Ειρ. Αγαθοπούλου στην προεδρία του ΚΕΘΙ, τη θέση της Αννας-Μαρίας Γιάντση στο Ινστιτούτο Γεωπονικών Μελετών, τη θέση της Μαρίας Βλάχου στη Διοίκηση του Νοσοκομείου κλπ, κλπ. Και αυτό μόνο στο νομό.
Το πρόβλημα των ψηφοδελτίων αυτή τη φορά θα μετατεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ φυσικά. Ο συνωστισμός του 2015 θα γίνει αγωνία για συμπλήρωση του ψηφοδελτίου. Και ο ενθουσιασμός για μια θέση, θα μετατραπεί σε επιστράτευση φιλότιμων στελεχών. Αν έχουν ξεμείνει τίποτε τέτοιοι.
Ολα αυτά βέβαια όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ αποφασίσουν να κάνουν εκλογές. Μια κυβέρνηση δηλαδή που αθροίζει σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις 17-20% του εκλογικού σώματος, συνεχίζει να κυβερνά ανενόχλητη. Σημάδι κι αυτό ότι τίποτε δεν επηρεάζεται από την επίδοξη Αντιπολίτευση.
Ολα αυτόματα σε μια χώρα καθόλου αυτόματη.
ΥΓ: Ο Κων. Καραμανλής “εις τας δυσμάς” του πολιτικού του βίου, ερωτηθείς από δημοσιογράφο για τους μεγάλους στόχους της πολιτικής του, είπε:
-Ηθελα πρώτα να χορτάσει ο Ελληνας, μετά να αισθανθεί ασφαλής και τέλος, να αλλάξει νοοτροπία. Στα δύο πρώτα, πέτυχα πολλά. Στο τρίτο, απέτυχα τελείως.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης δυστυχώς, εκτός από το τρίτο, θα πρέπει να πολεμήσει απ’ την αρχή και για τα δύο πρώτα. Ούτε το ψωμί, ούτε η ασφάλεια είναι πλέον δεδομένα.
Εν έτει 2017μΧ...