Η βάση στην προπονητική διαδικασία για την εφαρμογή ενός μακροχρόνιου προγραμματισμού πετυχαίνεται με την ανάλυση της απόδοσης αγώνα των ποδοσφαιριστών ατομικά αλλά και συνολικά της ομάδας.

Οι φυσικές απατήσεις του οργανισμού,η τεχνική και τα τακτικά στοιχεία που αναλύονται, δρομολογούν την προπονητική μονάδα και καθορίζουν τους στόχους μέσα στον μικρόκυκλο.

Οι ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου καλύπτουν κατά μέσο όρο 10km σε ένα αγώνα ενενήντα λεπτών.

Σπριντ, πρέπει να σπριντάρουν κάθε 70 με 90 δευτ για κάθε 2- 4 δευτ.

Πρέπει να εκτελέσουν περίπου 1000 μικρής διάρκειας δραστηριότητες όπως σπριντ, κεφαλιές, άλματα, σουτ, τάκλιν, αλλαγή κατεύθυνσης κτλ.

Αν η παραγωγή ενέργειας είναι αερόβια, τότε μια σειρά αναερόβιων ενεργειών μπορεί να κρίνει τον αγώνα.

Η ενέργεια η οποία καταναλώνεται είναι περίπου 1500 θερμίδες για έναν αθλητή 75 κιλών.

Η μέση καρδιακή συχνότητα κατά την διάρκεια του ενενηνταλέπτου είναι σε επίσημους αγώνες 159-175 σφ/λεπτό.

Αντιστοιχεί στο 82,5% έως 87,1% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας (HRmax), ενώ σπάνια η καρδιακή συχνότητα πέφτει κάτω από το 65% της (HRmax).

Πιθανό είναι να υπάρχει διαφορά σε ποδοσφαιριστές ανάλογα την θέση που αγωνίζονται 71,6(HRmax) για αμυντικό, επιθετικό ποδοσφαιριστή και 77,5%(HRmax) για παίκτη της μεσαίας γραμμής.

Μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (vo2max) είναι διαφορετική αναλόγως την θέση που αγωνίζεται ο ποδοσφαιριστής.

Για τους κεντρικούς αμυντικούς 52-56ml/kg/min πλάγιοι κεντρώοι και επιθετικοί 60-62ml/kg/min.

Οι έφηβοι παρουσιάζουν χαμηλότερη από τους ενήλικες κάτω από 60ml/kg/min.

Η παραγωγή γαλακτικού οξέως διαφέρει σημαντικά μεταξύ 1ου και 2ου ημιχρόνου όπως επίσης και αναλόγως του επιπέδου των αθλητών .

Σε αθλητές υψηλού επιπέδου είναι 7 mmol/l κατά μ.ο στο τέλος του 1ου ημιχρόνου5 (μπορεί να φθάσει και 14.3 mmol/l 10) και 3 mmol στο τέλος του 2ου .

Οι αντίστοιχες τιμές για χαμηλότερων κατηγοριών ομάδες είναι 4,5 mmol/l και 1.7 mmol/l αντιστοίχως 5 ( τιμές συγκέντρωσης στο αίμα).

Αερόβια ικανότητα, το άθλημα απαιτεί ένταση 75% της VO2max.

Αναερόβια ικανότητα.

Μυϊκή Δύναμη. Για άνδρα αθλητή υψηλού επιπέδου με 75 Kg σωματικού βάρους αναμένεται να σηκώνει 170 Kg σε half-squats11 και ως 100kg πιέσεων πάγκου .

Το ύψος του άλματος ποδοσφαιριστή υψηλού επιπέδου είναι 40-60 cm, με τους τερματοφύλακες να επιδεικνύουν τα υψηλότερα σκορ και τους μέσους τα χαμηλότερο.

Η μέση ταχύτητα υποδοχής της μπάλας είναι 10.3km/h και η μέση ταχύτητα τρέχοντας με την μπάλα στα πόδια είναι 12,9km/h.

Η μεγαλύτερη ταχύτητα με την μπάλα έφτασε τα 25km/h.

To σπριντ είναι μικρότερο των 30 μέτρων και τα μισά από αυτά είναι κάτω από 10 μέτρα.

Αν η ταχύτητα στα 30 μέτρα είναι ίδια μεταξύ επαγγελματιών και ερασιτεχνών, η ταχύτητα στα 10 μέτρα είναι διαφορετική (1.79 με 1.90) το οποίο μεταφράζεται σε διαφορά 1 μέτρου.

Από αυτό προκύπτει η ανάγκη για έμφαση στην επιτάχυνση εκτός από την απόλυτη ταχύτητα Ευκινησία. Η ικανότητα του ποδοσφαιριστή να επιταχύνει, να επιβραδύνει και να αλλάζει κατεύθυνση.

Παίζει σημαντικό ρόλο στις προσωπικές μονομαχίες και την τεχνική του.

Κάθε παίχτης έχει 47 επαφές με τη μπάλα. Τις λιγότερες οι κεντρικοί αμυντικοί (35) και τις περισσότερες οι ακραίοι μπακ (56). Μόλις 1.7% της συνολικής απόστασης που καλύπτει ο αθλητής είναι με τη μπάλα και αυτό αντιστοιχεί σε 53 sec κατοχής της μπάλας.

Κατά τη διάρκεια κάθε κατοχής της μπάλας καλύπτονται 3-5 μέτρα και γίνονται 2 επαφές με τη μπάλα (κατά μέσο όρο).

Οι πλάγιοι κεντρώοι παίχτες είχαν ελαφρώς υψηλότερη κατοχή της μπάλας.

*ΑΠΘ- ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΗ

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ UEFA C΄ B΄ A΄

PERFOMANCE ANALYSIS -ΑΝΑΛΥΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ