Του Στάθη Μακρίδη
ΓΥΡΝΑΜΕ και πάλι πίσω στα παλιά! Ισως έτσι αναπολώντας, συναντήσουμε κάποιες αλήθειες. Γιατί σήμερα είμαστε βουτηγμένοι στο ψέμα! Τέτοιους μήνες του 1974 η χώρα μας έμπαινε στις ράγες μετά την κατάρρευση της Δικτατορίας, τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου. Ο εκδημοκρατισμός προχωρούσε με βήματα δειλά βέβαια, αλλά σταθερά. Τα χουντικά “σταγονίδια” όμως τρίζαν τα δόντια τους μέσα στους στρατώνες και έξω από αυτούς. Νοσταλγοί της Επταετίας τρίβαν τα χέρια τους!.. Κοντά και το δημοψήφισμα για τον βασιλιά με τις φυσιολογικές αναταράξεις και από πιο κοντά κάποιοι παλιάς φρουράς πολιτικοί και-αλίμονο- παλαιοκομματικής νοοτροπίας. Ανθρωποι που τίποτα δεν διδάχθηκαν απ’ τα δεινά του τόπου. Ενα κλίμα ανησυχίας μεταξύ των πολιτών ήταν διάσπαρτο. Ηταν τότε που η εκδότις της “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ” έγραψε στο χρονογράφημά της πως, αν με τα ίδια με του παρελθόντος λάθη μας, οδηγηθεί η χώρα σε νέα εκτροπή, τότε ο λαός θα την δεχθεί με ανακούφιση. Ηταν ένα ηχηρό μήνυμα για πολλούς αποδέκτες. Την πλήρωσε ακριβά την Δικτατορία η Ελένη Βλάχου. Εκλεισε τις δύο εφημερίδες της, η αρχόντισσα εκείνη του Τύπου (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ-ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ) και ένα περιοδικό (τις ΕΙΚΟΝΕΣ) από τον Απρίλιο του 1967. Δεν άντεχε την λογοκρισία των συνταγματαρχών. Αλλά και δεν σιγούσε με τις ασχήμιες των πολιτικών.
ΣΗΜΕΡΑ βέβαια, θέμα πολιτειακού δεν υφίσταται. Και ο στρατός είναι φρόνιμος στους στρατώνες. Και η “Ε” της “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ” δεν είναι ανάμεσά μας. Το κλίμα όμως, το νοσηρό πολιτικό κλίμα, καλά κρατεί. Και δυστυχώς, στον πολιτικό ορίζοντα της χώρας μας δεν παρατηρούνται σημεία ανάκαμψης. Αντίθετα μάλιστα, πάμε από το κακό στο χειρότερο. Και σ’ αυτόν τον κατήφορο φέρουν την ευθύνη τους όλα τα κόμματα, στο μερίδιο που στο καθένα αναλογεί. Ενα “τσούρμο” αριστερών, μας είπε ο Βαρουφάκης πως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό βέβαια δεν θα ήταν κατ’ ανάγκη κακό αν ως αριστεροί, όπως αυτοχαρακτηρίζονται, είχαν ένα πρόγραμμα, μια κοινή έκφραση και μια ομοιογένεια στους σχεδιασμούς τους. Βλέπουμε όμως υπουργούς να αυτοσχεδιάζουν, να κάνουν δηλώσεις αποβραδίς, για να προλάβουν προφανώς τα δελτία των “οκτώ” και όταν ξυπνήσουν το πρωί και συνειδητοποιήσουν την αμετροέπειά τους τρέχουν στα “πρωϊνάδικα” για να μας πούνε πως δεν αποδόθηκαν σωστά!.. Κοσμούν τα γραφεία τους με πορτραίτα αγωνιστών-συμβόλων του αριστερού κινήματος, για να μας δείξουν πως είναι αριστεροί. Ο Παππάς προτιμά τον Νίκο Μπελογιάννη, ο Πολάκης τον Αρη Βελουχιώτη και ο άλλος πιο πέρα τον Τσε Γκεβάρα. Θερμαίνονται με την χάρη τους, οι υποκριτές!..
ΚΑΤΕΧΟΝΤΑΙ από μια “επιθυμιοκρατία”, ένα βολονταρισμό, παίρνουν τις επιθυμίες τους για πραγματικότητα και θέλουν να μας πείσουν πως όλα είναι όπως τα βλέπουν εκείνοι και όχι όπως τα υφιστάμεθα εμείς. Αυτό και τώρα, όπως στους είκοσι μήνες που μας κυβερνούν. Χαλάσαν τον κόσμο τις μέρες αυτές μ’ ένα διαγωνισμό που ακόμα δεν ξέρουμε που θα μας βγάλει. Ενα διαγωνισμό που ονειρεύονται να βάλλει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο. Μακάρι! Βρέθηκαν οι ανάδοχοι και πρέπει τώρα οι τέσσερις, μέσα σε είκοσι ημέρες να μας πούνε που βρήκαν τα χρήματα. Θα πρέπει δηλαδή τώρα, ο κ. Καλογρίτσας για παράδειγμα, να δηλώσει την προέλευση των 52,6 εκατ. ευρώ. Εμείς βέβαια δεν αγωνιούμε, δεν είμαστε δύσπιστοι και έχουμε την υπομονή να περιμένουμε. Εχουμε όμως περισσότερη εμπιστοσύνη στον διάσημο Ιρλανδό συγγραφέα Μπέρναρντ Σω, που είπε κάποτε: “Πολλοί εκατομμυριούχοι μας είπαν πως κέρδισαν το πρώτο δολάριο. Αλλά κανείς ποτέ δεν μας είπε πως κέρδισε το πρώτο εκατομμύριο”. Γι’ αυτό και είμαστε λίγο επιφυλακτικοί!.. Ας μην κοροϊδευόμαστε όμως. Ηθελε νάχει μια φιλική και πιστή φωνή στους αιθέρες ο ΣΥΡΙΖΑ, σαν οχυρό στο κομματικό κράτος που εξυφαίνει. Και μας προέκυψε ο κ. Καλογρίτσας.
ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ η κυβέρνηση για τα 246 εκατ. ευρώ, ενώ είναι γνωστό οτι οι άδειες είναι προσωρινές, τα εξώδικα που κατατέθηκαν ζητούν απαντήσεις, το Συμβούλιο Επικρατείας ακόμη δεν μίλησε και τα χρήματα θα δοθούν, αν τελικά δοθούν, με δόσεις σε βάθος χρόνου. Ο Πρωθυπουργός μας όμως, ως φιλεύσπλαχνος, θυμήθηκε τις “ευπαθείς ομάδες” και έσπευσε να τις σώσει! Μοίρασε χρήματα που ακόμα δεν είδε. Οπως κάναν οι παλιάς κοπής πολιτικοί. Συνεχίζει να μας θεωρεί μουζίκους. Και θα μας έρθει αύριο στη Θεσσαλονίκη να μας παραμυθιάσει με τον γνωστό ναρκισσισμό του, ενώ είναι στεγνός από ιδέες, θέσεις, προγράμματα, έργα. Θα μιλήσει γυμνός από επιχειρήματα. Και οι κόλακες θα χειροκροτούν! Κι εμείς; Εμείς θα διασκεδάζουμε με τον πιτσιρίκο από το παραμύθι του Αντερσεν που διέκρινε στην παρέλαση γυμνό τον βασιλιά του, “ντυμένο” με ανύπαρκτο υφαντό και θαρραλέα αναφώνησε: “Ο βασιλιάς είναι γυμνός”!..