Το βιβλίο «Οι ρίζες μας», της φιλολόγου κι εκπαιδεύτριας ποντιακής διαλέκτου Αρχοντούλας Κωνσταντινίδου και του δασκάλου και πατέρα της, Νίκου Κωνσταντινίδη, αναφέρεται στην ιστορία των προγόνων των σημερινών κατοίκων του Χωρυγίου.

Μέσα από αφηγήσεις μαθαίνει ο αναγνώστης για το τι έζησαν, τι πέρασαν και τι τράβηξαν, από τον Πόντο ως τον Καύκασο και την εγκατάστασή τους στο Χωρύγι Κιλκίς. Είναι ένα βιβλίο «κερί και θυμίαμα» στη μνήμη εκείνων των προγόνων που ξεριζώθηκαν από τη μία πατρίδα και ρίζωσαν στην άλλη.

Πρόκειται για ένα πόνημα που γράφτηκε με ψυχή και μεράκι. Που συνδυάζει τη γραφή με την τεκμηρίωση και που προσφέρει στους κατοίκους του Χωρυγίου την ιστορία των παππούδων και των γιαγιάδων, διατυπωμένη με έναν εύληπτο λόγο.

«Οι Ρίζες μας» είναι ένα βιβλίο, που έρχεται να αναδείξει προσωπικά και προσφυγικά βιώματα που πάνε εκατό περίπου χρόνια πίσω, πράγμα που  δείχνει τη δυσκολία που απαιτήθηκε για την έρευνα και τη συγγραφή του. Αποτελεί μια νοητή γέφυρα, που ενώνει το «τότε» με το «τώρα».  Είναι ένα οδοιπορικό αναζήτησης και αυτογνωσίας στα  δύσβατα μέρη του Καυκάσου, σε σπίτια έρημα κι ερειπωμένα σπίτια, που κρατούν στις χορταριασμένες σκεπές τους το φορτίο, αλλά και τη φόρτιση της μνήμης.

 Η αυθεντικότητα στην αφήγηση, σε συνδυασμό με τη γνώση, μαζί με την  απλότητα και τη γλαφυρότητα στη γραφή, δημιουργεί στον αναγνώστη εικόνες συγκίνησης που τον καθηλώνουν από την πρώτη στιγμή. Η δομή των κειμένων, η ευαισθησία για τη μνήμη και η αγάπη στους προγόνους αιχμαλωτίζουν το πνεύμα του αναγνώστη και κρατούν το ενδιαφέρον του αδιάπτωτο από την αρχή ως το τέλος του βιβλίου, που σε γενικές γραμμές   χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο αναφέρεται γενικά στον Πόντο και  στις χρονολογίες που όρισαν την ιστορία του, το δεύτερο περιλαμβάνει τα χωριά των προγόνων των κατοίκων του Χωρυγίου και το τρίτο στον  ξεριζωμό τους από εκεί, τη φυγή στον Καύκασο και την εγκατάστασή τους κατόπιν στο Χωρύγι, μέσω των λοιμοκαθαρτηρίων της Καλαμαριάς.

Η ιστορική καταγραφή και για το πιο μικρό χωριό είναι υπόθεση σημαντική, διότι  με τον τρόπο αυτό μεταβιβάζεται στην επόμενη γενιά η γλώσσα, η παράδοση, ο πολιτισμός, ο τρόπος ζωής. Με δεδομένο ότι το προσφυγικό στοιχείο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην αναδόμηση της χώρας τον περασμένο αιώνα καταλαβαίνουμε πόσο πολύτιμες είναι τέτοιου είδους καταγραφές για την εθνική μας μνήμη κι αυτογνωσία.

Είπαν για το βιβλίο:

“Μια ενδιαφέρουσα έκδοση είδε το φως πρόσφατα στο Κιλκίς υπό τον τίτλο «Οι Ρίζες μας. Πόντος-Καύκασος-Χωρύγι Κιλκίς». Οι συγγραφείς Αρχοντούλα Κωνσταντινίδου και Νίκος Κωνσταντινίδης επιχειρούν να προσεγγίσουν τους κατοίκους ενός σύγχρονου χωριού της Κεντρικής Μακεδονίας παρουσιάζοντας το πλήρες ιστορικό πλαίσιο, εντός του οποίου διαμορφώθηκε η συγκεκριμένη κοινότητα.

Με το εγχείρημά τους ξαναφέρνουν στο προσκήνιο τους προβληματισμούς για τη σχέση της τοπικής με τη γενική ιστορία. Απαντούν με τον τρόπο τους στα μεγάλα ερωτήματα περί ιστορικής συνείδησης και ταυτότητας, δίνοντάς τους σαφή μορφή με τη διαπραγμάτευση του θέματος. Το χρονικό παρόν και τα ερεθίσματα που αυτό δίνει στον μελετητή, τους οδήγησε στην προσπάθεια μιας όσο το δυνατόν πληρέστερης προσέγγισης του παρελθόντος.

Το εγχείρημά τους είναι συμβατό με τη γενικότερη θεώρηση για τη σχέση τοπικής με τη γενική ιστορία. Μια θεώρηση για το πώς μεταβαίνεις από το μερικό στο γενικό, όπου το παρόν και τα νέα προτάγματα δίνουν νόημα στην Ιστορία. Το παρελθόν γίνεται ικανή και αναγκαία συνθήκη, μετατρέπεται σε προϋπόθεση για να κατανοηθεί και το ίδιο το σήμερα. Το παρελθόν και τα γεγονότα που είναι χαμένα μέσα στον ιστορικό χρόνο, αποκτούν νέα υπόσταση και εντάσσονται σε μια προοπτική, η οποία τα συνδέει με το παρόν και το μέλλον.

Σε παλιότερες εποχές -όπου δεν είχε εμφανιστεί το κίνημα της μνήμης και δεν είχε συμβεί η ανάδυση του ριζοσπαστικού ποντιακού κινήματος και η πρόταξη συγκεκριμένων στόχων που επεδίωκαν την καταξίωση μιας απωθημένης ιστορίας- θα αρκούσε μια διαφορετική διαπραγμάτευση της τοπικής ιστορίας, χωρίς ιδιαίτερη έμφαση στο απώτερο -και απώτατο κάποιες φορές- παρελθόν. Κατά συνέπεια το έργο «Οι Ρίζες μας…» είναι απολύτως συνεπές με τις σύγχρονες τάσεις και ανάγκες.

Στην προκειμένη περίπτωση η έννοια της «τοπικής ιστορίας» είναι αρκετά πολύπλοκη από μόνη της. Οι σημερινοί κάτοικοι του Χωρυγίου δεν είναι αυτόχθονες αλλά Έλληνες πρόσφυγες από τον πάλαι ποτέ ρωσικό και νυν τουρκικό Καύκασο. Αλλά ούτε στον Καύκασο ήταν αυτόχθονες. Στις περιοχές αυτές είχαν βρεθεί ως πρόσφυγες-μετανάστες μετά το ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-78. Η πραγματική πατρίδα ήταν ο μικρασιατικός Πόντος. Όμως τα 40 χρόνια παρουσίας εντός του ρωσικού Καυκάσου διαμόρφωσαν σ’ αυτούς τους πληθυσμούς μια ξεχωριστή ταυτότητα –πολιτιστική και πολιτική- σε σχέση με τους παλιούς τους συγκάτοικους ομόφυλούς τους που απέμειναν στον Πόντο. Κατοικώντας στον Καύκασο τους βρήκαν τα τρομακτικά γεγονότα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και των μεγάλων ρωσικών επαναστάσεων. Συντετριμμένοι από τις μυλόπετρες της ιστορίας θα πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς για να καταλήξουν κάποτε στην άξενη μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα. Προερχόμενοι από διάφορα ελληνικά χωριά του Καυκάσου θα εγκατασταθούν σ’ ένα χωριό της Κεντρικής Μακεδονίας, που πρόσφατα είχε ενταχθεί στο ελληνικό κράτος. Η περιοχή αυτή υπήρξε για 20 χρόνια θέατρο μεγάλων συγκρούσεων. Το Χωρύγι ήταν ένα χωριό εξαρχικών Βουλγάρων που έφυγαν το 1913 για τη Βουλγαρία μετά την κατάληψη της περιοχής από τον ελληνικό στρατό. Βέβαια στην ίδια περιοχή κατοικούσαν και ελληνόφωνοι χριστιανοί, οι οποίοι εξοντώθηκαν από τους Οθωμανούς μετά την Κρητική Επανάσταση του 1866. Οι Καυκάσιοι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν σ’ αυτή την πολύπαθη περιοχή και έλαβαν κλήρο από τσιφλίκια που το κράτος απαλλοτρίωσε. Όμως οι μέρες της ηρεμίας δεν θα ήταν πολλές. Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος και η τριπλή Κατοχή της Ελλάδας θα διαμορφώσουν το τοπίο. Οι Χωρυγιώτες, ως προοδευτικοί Καυκάσιοι, θα πάρουν μαζικά μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Ο εμφύλιος θα συμπαρασύρει και το Χωρύγι και δεκάδες θα καταφύγουν ως πολιτικοί πρόσφυγες στην Ανατολική Ευρώπη.

Όλα αυτά τα ιστορικά σημεία της πορείας που διαμόρφωσε τους σημερινούς κατοίκους του Χωρυγίου, αναδεικνύουν την πολυσημαντότητα και την πολυλειτουργικότητα της τοπικής ιστορίας. Τα σημεία όμως, που επιλέχθηκαν για να διαμορφώσουν τα ερωτήματα επί του παρελθόντος και να αποτελέσουν την κύρια βάση της ιστορικής προσέγγισης καθορίστηκαν από τα ερεθίσματα του παρόντος. Και τα ερεθίσματα του παρόντος για τους συγγραφείς ήταν η ποντιακή προέλευση και ταυτότητα του πληθυσμού. Στο πλαίσιο αυτό, η τοπική ιστορία με ιδιαίτερη έμφαση στην ποντιακή καταγωγή, γεφυρώνεται με τη γενική και θεωρείται ως μια εκδήλωσή της. Καμιά αντίθεση ανάμεσα στην τοπική και τη γενική δεν υπάρχει στη μελέτη, εφόσον δίνεται μια πλήρης ιστορία του Πόντου και των μετακινήσεων τόσο προς τον Καύκασο όσο και προς την Ελλάδα. Βαθμιαία η τοπική Ιστορία παραχωρεί τη θέση της στην εθνική και συναντά την ευρωπαϊκή όσον αφορά τις εξελίξεις στην Ανατολή, ώστε όλες μαζί οι μορφές να αποτελέσουν ένα ευρύτερο σύνολο, διατηρώντας πάντα ως κριτήριο αναφοράς την ποντιακή καταγωγή. Οι συγγραφείς επιχειρούν και το καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό να αναδείξουν το γεγονός -που είναι ήδη γνωστό στους ακαδημαϊκούς ιστορικούς- ότι η περιοχή μας είναι βαθιά ποτισμένη με την Ιστορία της. Ότι κάθε σημείο συναντάται με τη γενική Ιστορία εφόσον παντού υπάρχουν τοποθεσίες θυσίας, μάρτυρες συγκλονιστικών γεγονότων, προσφυγικές διαδρομές ασύλληπτης τραγωδίας

Το βιβλίο αυτό λειτουργεί και παιδαγωγικά. Εκκινώντας από το παρόν, επιτρέπει την διαμόρφωση μιας διιστορικής ταυτότητας. Η μελέτη της τοπικής ιστορίας του συγκεκριμένου τόπου, συντελεί στη δυνατότητα να αποκτηθεί μια ιστορική συνείδηση. Παρόλη την πληθώρα ιστορικών πληροφοριών, βοηθά τον αναγνώστη να κατανοήσει καλύτερα τη σύγχρονη Ιστορία με έμφαση σ’ αυτήν του Πόντου, να αντιληφθεί την χρονική συνέχεια, να συνειδητοποιήσει το πώς τα ιστορικά γεγονότα του παρελθόντος επέδρασαν στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα και να αποκτήσει κριτική σκέψη.

Βλάσης Αγτζίδης

Δρ. Σύγχρονης Ιστορίας

“Το βιβλίο του κυρίου Νίκου και της Αρχοντούλας Κωνσταντινίδου με ταξίδεψε σε έναν κόσμο που μέχρι τώρα γνώριζα μέσα από τις αφηγήσεις των παππούδων μου. Μου άνοιξε ένα παράθυρο γνώσης σε όλα όσα αφορούν το χωριό μας το Χωρύγι. Μέσα από αυτό περιηγήθηκα στον Πόντο στον οποίο γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν σημαντικές μορφές που συνέβαλαν στον πολιτισμό και σε κάποιες περιπτώσεις αγωνίστηκαν και άλλαξαν τη ροή της ιστορίας. Υψώθηκαν μπροστά μου πρόσωπα, άνθρωποι απλοί που η δράση τους όμως με ενέπνευσε. Αυτό το βιβλίο είναι ένα μάθημα αγάπης για το παρελθόν και τις προγονικές μου ρίζες. Μου δίδαξε ποια πράγματα κάνουν έναν άνθρωπο να αγαπά αυτό που είναι. Η θρησκεία, τα ήθη, τα έθιμα, η ιστορία του. Μου έμαθε πόσο σημαντική είναι η ανάμνηση της παράδοσης και των προγόνων μου αφού έτσι αντιλαμβάνομαι ποιά είμαι, από πού προέρχομαι και είμαι περήφανη για αυτό”.

Μαρία Πετρίδου

Μαθήτρια Γ' Λυκείου

 Αγαπητέ Νίκο !

“Εγείρω το βλέμμα με δέος και θαυμασμό στο μεγαλειώδες έργο (!) Σας ! ..(τής Αρχόντισσας (Αρχοντούλας) κι εσού):

" οι ΡΙΖΕΣ μας!»

Χθές παρέλαβα το Βιβλίο σας.. με την ευγενική φροντίδα τού Εντιμοτάτου Αντιεισαγγελέως του Αρείου Πάγου ! ..Φίλου και Αδελφού μου ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΑΚΡΙΤΙΔΗ !..πανελληνίου πασιδήλου για τις Ραδαμάνθειες (!)κρίσεις του!

Στο βιβλίο σας ,παρελαύνουν διδάγματα και αξιώματα από τούς θρύλους, τις παραδόσεις, της Ιστορίας, της φιλοσοφίας, της δεοντολογίας,....τής Χριστιανικής ηθικής !!

Εμοχθήσατε... πολλά χρόνια(!)..Το αντιλαμβάνεται ο καθένας με το "πρώτο κοίταγμα"..!

Ευτυχής αισθάνομαι πού μπορώ να " λουσθώ" (!) στα αναβλύζοντα, από την πρώτη πηγή τού πνεύματός Σας νάματα...."κρυστάλλου διαυγείας..."!!

Το πυκνό, αληθέστατο και εγκάρδιο τούτο Εγκώμιό μου στο πρόσωπο τού καθενός Σας, το τελειώνω μ' ένα δίστιχο -δάνειον από βιβλίο παληάς Δασκάλας τής Χάλκης Δωδεκανήσου ..πού έγραφε η ίδια στην κατακλείδα του:

-"Η χείρ μου ταύτα γράφουσα, θα μεταβεί είς χώμα.

-τα δε γραφόμενα αυτής... θα μείνουν στον αιώνα.."!!”

Παναγιώτης Μυλωνάς

"Οι ρίζες μας". Οι δύο συγγραφείς έχουν ένα προσωπικό στυλ έμπνευσης και γραφής, με λόγο που συναιρεί σε ένα ισορροπημένο σύνολο την ποντιακή ορολογία και διάλεκτο, με την αρχαία ελληνική και την νεοελληνική, καθώς είναι και άριστοι γνώστες της κλασικής ελληνικής φιλολογίας.

Τροφοδοτούν με μία νοσταλγική μνήμη προσφιλή πρόσωπα, σημαίνοντα και μη, που διεκδικούν την ανάμνηση τους. Με περίτεχνα δουλεμένο λόγο και ιδιότυπη αφηγηματική ματιά, δίνουν μια ρεαλιστική αφήγηση ιστορικών ντοκουμέντων με μία δόση πολλής νοσταλγίας. Μας εισάγουν στον ποντιακό Ελληνισμό σε έναν κόσμο πολύ οικείο για τους ίδιους. Μας διαπερνούν τον πραγματικό και αφηγηματικό τους χρόνο, ανάγοντας μας σε εποχές μόνο με ένα φυλλομέτρημα, με ένα μόνο αναγνωστικό άγγιγμα

Πελαγία Θεριού

Δημοσιογράφος-Νομικός

“Η ιστορική καταγραφή και για το πιο μικρό χωριό είναι υπόθεση σημαντική. Με τον τρόπο αυτό μεταβιβάζεται στην επόμενη γενιά η γλώσσα, η παράδοση, ο πολιτισμός, ο τρόπος ζωής. Στο συγκεκριμένο πόνημα η εξιστόρηση αφορά στη ζωή των προγόνων των σημερινών Χωρυγιωτών στον Πόντο, τον Καύκασο και αργότερα στην εγκατάστασή τους στο Χωρύγι του Κιλκίς. «Ήρωες» του πονήματος είναι οι απλοί άνθρωποι που διακρίνονται για την πίστη, την τόλμη, τη λεβεντιά, στοιχεία θεμελιακά στη συγκρότηση της ταυτότητας του ανθρώπου.

Η αυθεντικότητα στην αφήγηση, η βαθιά γνώση για το αντικείμενο του βιβλίου, σε συνδυασμό με την απλότητα και τη γλαφυρότητα στη γραφή, δημιουργεί στον αναγνώστη εικόνες συγκίνησης που τον καθηλώνουν από την πρώτη στιγμή. Ο άρτια διατυπωμένος λόγος, η δομή των κειμένων, η αγάπη στους προγόνους, η ευαισθησία, αιχμαλωτίζουν το πνεύμα του αναγνώστη και κρατούν το ενδιαφέρον του αδιάπτωτο.

Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου διεγείρεται η μνήμη, που δεν είναι φορτίο ποτέ αλλά πάντοτε φόρτιση για το νου και την ψυχή. Ο Νίκος, όπως και η κόρη του η Αρχοντούλα, διαθέτουν για το σκοπό αυτό τον πλούτο των συναισθημάτων που απαιτεί ένα τέτοιο εγχείρημα, αλλά και τη χαρισματική γραφίδα για να αποτυπώσουν στο βιβλίο αυτό τις πίκρες και τα βάσανα των προγόνων τους. Σφίγγω το χέρι στο φίλο μου Νίκο για το συγκεκριμένο βιβλίο, θεωρώντας το ως δώρο που κάνουν από κοινού με την Αρχοντούλα, όχι μόνο στους συγχωριανούς τους, αλλά και σε όποιον αντιμετωπίζει με σεβασμό και αγάπη την ιστορία του Πόντου και του Καυκάσου. Εύχομαι, από καρδιάς, το βιβλίο που προλογίζω να είναι καλοτάξιδο στο διάβα του χρόνου”.

Αθανάσιος Ε. Ακριτίδης

Εισαγγελέας Αρείου Πάγου

"Οι ρίζες μας", ένα βιβλίο που προσφέρει συγκινητική ανάγνωση και ικανοποιεί με πληρότητα τις ιστορικές αναζητήσεις μας, εστιάζοντας στην ιστορική διαδρομή των Χωρυγιωτών, μέσα από την οποία γίνεται εύκολα αντιληπτή η ιστορία του ποντιακού Ελληνισμού. Βιβλίο ευκολοδιάβαστο, που προδιαθέτει θετικά τον αναγνώστη με την εμφάνιση και την ποιότητα εκτύπωσής του, ώστε να μας μεταφέρει άγνωστες πτυχές, αλλά και επί μέρους ιστορίες, της πολύπαθης αλλά και λαμπρής διαδρομής των Ποντίων. Πάντα με ιστορική τεκμηρίωση και παράθεση φωτογραφιών, χαρτών και πληθυσμιακών στοιχείων. Ένα διαχρονικό βιβλίο, στο οποίο κάθε φορά που θα επιστρέφει ο αναγνώστης, θα λαμβάνει ιστορικές πληροφορίες, αλλά και έντονες συγκινήσεις. Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο, γιατί αξίζει να μοιραζόμαστε αυτές τις συγκλονιστικές μνήμες, που αποτελούν ένα λιθαράκι ιστορικής και κοινωνικής μνήμης των Ποντίων”.

Βασίλης Καρασαββίδης

Καρδιολόγος

“Η Αρχοντούλα Κωνσταντινίδου και ο Νίκος Κωνσταντινίδης, ένας από τους ελάχιστους φίλους που απέκτησα από τον οργανωμένο χώρο του Ποντιακού ελληνισμού, είχαν την καλοσύνη να μου στείλουν το βιβλίο «Οι ρίζες» που αναφέρεται στην ιστορία του Χωρυγίου Κιλκίς.

Μέσα στις σελίδες του παρόντος βιβλίου, που κοσμεί τη βιβλιοθήκη μου, οσφράνθηκα τις δύσκολες και συρτές ώρες των βραδιών μελέτης και πνευματικής κόπωσης όσο και υπερδιέγερσης δύο ακάματων μυαλών ανάμεσα σε χειρόγραφα, φωτογραφίες, σημειώσεις, έγγραφα.

Συναισθάνθηκα την αγωνία των συγγραφέων να μην λησμονήσουν τίποτε από όσα θεωρούν σημαντικά για τη διαιώνιση της ιερής μνήμης των προγόνων του χωριού τους.

Είμαι βέβαιος ότι ενώ έγραφαν, ένιωθαν την αόρατη παρουσία των προγόνων τους να τους καθοδηγεί στο έργο τους.

Το βιβλίο εκπλήσσει με τη μαεστρία του, την ακρίβειά του, τον πόνο του, την ελπίδα του.

Πρόκειται για ένα πόνημα, γέννημα ενός πατρός αξίου και μιας παναξίας «θαγατέρας», της Αρχόντισσας, Αρχοντούλας.

ΕΥΓΕ”.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΡΤ3

Γιώργος Γεωργιάδης ΕΤ3

“Το βιβλίο της Αρχοντούλας και του Νίκου Κωνσταντινίδη υπήρξε μια έκπληξη για μένα. Η ιστορική τεκμηρίωση, ο χρόνος που αφιερώθηκε για την εκπόνησή του, ο σεβασμός στην παράδοση και την ιστορία, η ακριβέστατη χρήση της γλώσσας, το συναίσθημα που αποπνέει το βιβλίο αυτό... τι να πρωτοεπισημάνω! Αν υπήρχαν σ’ αυτόν τον τόπο κι άλλοι σαν τον Νίκο και την Αρχοντούλα, η ιστορία, οι μνήμες, η παράδοση, όλα αυτά που πρέπει να αποτελούν παρακαταθήκη για τις γενιές που έρχονται, θα ήταν ζωντανά και παρόντα. Οι νέοι θα είχαν σημεία αναφοράς, θα είχαν ταυτότητα και θα τη διεκδικούσαν, όλα θα ήταν διαφορετικά...

Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια τους συγγραφείς του βιβλίου γι’ αυτό το ταξίδι στην ιστορία που μου χάρισαν και πατώντας στα χνάρια που χάραξαν να κατευθύνω τα δικά μου παιδιά, τους μαθητές μου με το επίθετο -ίδης, ιχνηλατώντας στο παρελθόν και την ιστορία της γενιάς τους.

Θα μου συγχωρήσετε, κλείνοντας, την προσωπική αναφορά στον έναν από τους δύο συγγραφείς, τον οποίο έχω την τύχη να γνωρίζω. Νίκο, συγχαρητήρια για το συναίσθημα, την υπευθυνότητα που αποκαλύπτεται μέσα από τις γραφές σου, συγχαρητήρια γιατί δεν μας αφήνεις να ξεχάσουμε, να αφελληνιστούμε, να εφησυχαστούμε. Εγώ, Νίκο, τρίτη γενιά Μικρασιατών προσφύγων, μετά την πνευματική ευωχία που μου πρόσφερες, δηλώνω -και νιώθω- «είμαστε όλοι Πόντιοι!».

Ευχαριστώ από καρδιάς

Δέσποινα Σμυρνιάδου

Φιλόλογος-συγγραφέας

“Το υπέροχο αυτό Βιβλίο, που τιμητικά έφτασε στα χέρια μου,  επιχειρεί να παρουσιάσει με τρόπο εύληπτο και κατανοητό ,αλλα και με πολλαπλές μορφές ανάλυσης και ανάγνωσης τις Ρίζες των ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από την Γεωγραφική περιοχή του Πόντου. «Με οδηγό το Φως που βγαίνει από τον Προμηθεϊκό Βράχο του Καυκάσου οι συγγραφείς του Βιβλίου στις 381 Σελίδες του αναλύουν Ομηρικά, Ιστορικά, Πολιτισμικά, Θρησκευτικά, Εκπαιδευτικά, Μορφωτικά, Διατροφικά, Λαογραφικά, Μουσικά, Δικαιϊκα και από άποψη εκδοτικής και εμπορικής δραστηριότητας του Πόντου, ως ένα πολύτιμο κομμάτι της Ιστορίας μας και του Πολιτισμού μας. Η Αρχόντισσα Κωνσταντινίδη, λαμπρή κλασσική φιλόλογος, ως άλλη Αμαζόνα-Ερευνήτρια και ο Νίκος Κωνσταντινίδης π. Εκπαιδευτικός της Ομογένειας, έχοντας μια καταξιωμένη πορεία στο χώρο της Εκπαίδευσης και της Αρθρογραφίας τεκμηριώνουν επιστημονικά την Πορεία του Ποντιακού Ελληνισμού .Η επιστημονική έρευνα συμπορεύεται και από τα συναισθήματα των δυο Συγγραφέων και παρασύρουν και τον Αναγνώστη σε αυτά, δεδομένου ότι και οι δυο είναι Ποντιακής Καταγωγής και κάτοικοι του Χωρυγίου Κιλκίς, που καταλήγει το Καραβάνι με τις Θύμισες  και την Πορεία των Αξιών του Ποντιακού Πολιτισμού. Εκτιμώ ότι οι Συγγράφεις πέτυχαν τους συγγραφικούς τους στόχους και η συμβολή του βιβλίου είναι δεδομένη και καταξιωμένη στην αποσαφήνιση και την κατανόηση των ζητημάτων που πραγματεύεται και στη χρηστικότητα τους. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το βιβλίο είναι ένας ύμνος ταυτόχρονα στην Γεωγραφία, στο Τοπίο, στην Ιστορία τους, στους θεσμούς στην Κουλτούρα του Ποντιακού Πολιτισμού και των ανθρώπων που τον αντιπροσωπεύουν.

Ξεφυλλίζοντας την υπέροχη πολυτελή έκδοση του βιβλίου, ανακαλύπτεις ακόμη τα παράξενα παιχνίδια που παίζει η Μοίρα στους ανθρώπους. Η δυσκολία επιλογής μεταξύ ατομικών συναισθημάτων και εκπλήρωσης του καθήκοντος προς την τοπική κοινωνία του Χωρυγίου, οι Συγγραφείς περιγράφουν ανθρώπους και γεγονότα με πλήρη αμεροληψία και μοναδική ικανότητα σκιαγραφούν με αποκαλυπτικό τρόπο τους πρωταγωνιστές με διαφορετικό χαρακτήρα που εμφανίζονται στις σελίδες του. Οι συγγραφείς αξιοποιούν την ιστορική και κοινωνιολογική παράμετρο και προωθούν τους προσανατολισμούς της Έρευνας με τη συνδυαστική μέθοδο. Ακόμη οι Συγγραφείς προβαίνουν σε συγκρίσεις και συσχετίσεις νεότερων πολιτισμικών συμπεριφορών και μορφών ζωής του Ποντιακού Ελληνισμού και κάνουν συσχετίσεις με τα ιστορικά και αρχαία πρότυπα για να διαπιστώσουν την ένταση των επιβιώσεων, των μεταβολών, των προσαρμογών η των απωλειών που έχουν γίνει. Αναζητούν επίσης τους παράγοντες καθορισμού των αισθητικών φαινόμενων στη δυναμική των μεγάλων κοινωνικοοικονομικών συμβάντων και στις επιπτώσεις τους τόσο στη συμπεριφορά και στην κινητικότητα του Πόντιου Ελληνισμού, όσο και στους κοινωνικούς μετασχηματισμούς που επήλθαν στην μητροπολιτική Ελλάδα από την εγκατάσταση τους . Θερμά συγχαρητήρια στους δυο Συγγραφείς. Η ερευνά τους έρχεται να συμπληρώσει κενό στη βιβλιογραφία της θεματικής που διαπραγματεύονται.. Εύχομαι από καρδιάς το βιβλίο να είναι καλοτάξιδο και να προσφέρει γνώση σε ερευνητές και να γνωρίσουν οι επόμενες γενιές την περίοδο αυτή του Πολιτισμού μας και της Κουλτούρας μας”.

Dr Μαίρη  Kουδούνα

Μαίρη Κουδούνα

Διδάκτωρ Εκπαιδευτικής Πολιτικής

Ερευνήτρια και Εκπαιδευτικός στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων « ΜΑΡΙΑΝΝΑ .Β. ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ – ΕΛΠΙΔΑ» .

Πολιτειολόγος – Κοινωνιολόγος Πανεπιστημίου Βιέννης

Επιστημονικός Συνεργάτης Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε

http//www.mkoudou.wix.com/mary

“Το βιβλίο του Νίκου Κωνσταντινίδη και της Αρχοντούλας Κωνσταντινίδη είναι ένα βιβλίο για τους ξεριζωμένους. Για τους ξεριζωμένους του Πόντου και του Καυκάσου, για τους δικούς τους, τους οικείους τους, ξεριζωμένους, για τους ξεριζωμένους ακόμη που, μετά την τραγωδία του Πόντου, βρήκαν καταφύγιο και ξανάρχισαν τη ζωή τους στο Χωρύγι Κιλκίς.

Το υλικό που συνέλεξαν, περιπλανώμενοι στον τόπο και το χρόνο, ανάμεσα στο τώρα και στα ερείπια μιας εποχής που έσβησε, είναι μια ακριβής και συγκινητική μαρτυρία για τις ρίζες των προγόνων, για τα έργα τους, για τη ζωή τους, για το τραγούδι τους και το χορό τους. Χωρίς ρίζες δεν υπάρχει ταυτότητα ατομική, οικογενειακή, κοινοτική, συλλογική. Χωρίς τη ρίζα δεν ανασυντίθεται στέρεα η μνήμη των κατοπινών για τους συγκαιρινούς του δράματος. Δεν ορίζεται κανένα δημιουργικό μέλλον”.

Γι’ αυτό είναι σημαντική η προσφορά του Νίκου και της Αρχοντούλας.

Τους εύχομαι να είναι πάντοτε δημιουργικοί.

Χάρης Καστανίδης

«Οι ρίζες μας», το βιβλίο της Αρχοντούλας Κωνσταντινίδου και του φίλου και συγχωριανού, Νίκου Κωνσταντινίδη, αποτελεί ευχάριστη έκπληξη, καθώς αποτελεί γραπτή τεκμηρίωση της ζωής των προσφύγων προγόνων μας, που οι δυσκολίες της εποχής δεν τους επέτρεψαν καν να τη μνημονεύουν. Πρόκειται για την κορυφαία πνευματική δημιουργία δυο εξαιρετικών συγχωριανών που μας προσφέρει μια αναγεννητική ευκαιρία στην τοπική μας κοινωνία. Αποτελεί την ιστορική γέφυρα που θα συνδέει όλες τις γενιές των Χωρυγιωτών. Είναι η μεγάλη ευκαιρία αλλά και η δυνατότητα για συναισθηματική σύνδεση με το παρελθόν μας, με ήθη και έθιμα που αριστοτεχνικά περιγράφουν η Αρχοντούλα και ο Νίκος. Γνωρίζω τον κόπο και τον χρόνο που καταβλήθηκε από τους συγγραφείς, για να ολοκληρωθεί αυτό το βιβλίο, μα πάνω από όλα γνωρίζω την αγάπη, τον πόνο και τον σεβασμό απέναντι στην ιστορία των παππούδων και των γιαγιάδων μας. Θερμά συγχαρητήρια για αυτό που με αγάπη μας προσφέρατε και ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί τώρα γνωρίζουμε τις ρίζες μας”.

Χρήστος Πετρίδης Οικονομολόγος Οικονομικός Διευθυντής Kleemann SA Αντιπρόεδρος ΔΣ ΔΙΒΙΠΕΚ ΑΕ Και Μέλος ΔΣ DAIOS ΑE

“Ο διανοητής δάσκαλος Νίκος Κωνσταντινίδης και η κόρη του Αρχοντούλα Κωνσταντινίδου, διακεκριμένη φιλόλογος, συνέγραψαν από κοινού και εξέδωσαν πρόσφατα ένα μοναδικό στο είδος του βιβλίο με τον τίτλο " ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΜΑΣ" Το πλούσιο σε ύλη περιεχόμενο του βιβλίου αποτελεί, κυρίως, καρπό άσβεστης νοσταλγικής αγάπης για την πατρώα Ποντιακή γη και των προγόνων , την ιστορική διαδρομή των οποίων με επιστημονική εγκυρότητα περιγράφουν. Το βιβλίο είναι καλογραμμένο με άριστη διάταξη της ύλης και ως εκ τούτου εύκολα κατανοητό . Διαβάζεται με ενδιαφέρον από Πόντιους και μη Πόντιους αναγνώστες. Το βιβλίο, όπως υποδηλώνουν και οι υπότιτλοί του, Πόντος-Καύκασος-Χωρύγι Κιλκίς, είναι διαιρεμένο σε τρία μέρη τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με τη διαδρομή των ίδιων ανθρώπων ή και των απογόνων τους, που γεννήθηκαν στον ιστορικό Πόντο, μετακινήθηκαν στον Καύκασο (περιοχή Ντορτ κιλισέ) και από εκεί εγκαταστάθηκαν στο Χωρύγι του Κιλκίς, Κάθε μέρος του παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον γιατί είναι πλούσιο σε ιστορικά γεωγραφικά,κοινωνικά και ειδικού ενδιαφέροντος στοιχεία

Είναι η ιστορία μας, η γλώσσα μας, η λαογραφία μας, τα δεινοπαθήματά μας η όλη διαχρονική παρουσία των Ελλήνων στον Πόντο. Τα στοιχεία που παρατίθενται είναι απολύτως τεκμηριωμένα και με επιστημονική αρτιότητα διατυπωμένα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει , επίσης, το κεφάλαιο που αναφέρεται στις Μορφές του Πόντου. Η αναφορά στα πρόσωπα αυτά ,ιδιαίτερα δε σε αυτά της πρόσφατης ιστορίας μας, δείχνει την ευαισθησία των συγγραφέων και την αναγνώριση της προσφοράς τους.

 Αυτό το πολυσέλιδο βιβλίο με τόση πλούσια ποικίλη ύλη, χωρίς αμφιβολία απαίτησε πολύ χρόνο και πολύ μόχθο . Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στους αγαπητούς μου συγγραφείς στο Νίκο και την Αρχοντούλα Κωνσταντινίδη”.

Διαμαντής Λαζαρίδης

Εκπαιδευτικός-συγγραφέας

Πρ. Επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης